Odwodnienie skóry to stan przejściowy, mogący dotyczyć każdego rodzaju cery, tłustej, mieszanej i trądzikowej. Jest spowodowany głównie czynnikami egzogennymi:
- warunki klimatyczne,
- nieprawidłowa dieta i pielęgnacja,
- stosowanie detergentów itp.
Suchość skóry natomiast to nie tylko brak wody, ale także zaburzenia jej funkcjonowania, czego wynikiem jest m.in. nagromadzenie komórek rogowych na powierzchni skóry. Problem cery suchej dotyczy wielu osób. Ocenia się, że problem ten występuje u ok. 15–20% populacji kaukaskiej i tylko w części przypadków związany jest ze schorzeniami dermatologicznymi (m.in. łuszczycą, atopowym zapaleniem skóry, rybią łuską czy kontaktowym zapaleniem skóry).
Jest to rodzaj skóry często uwarunkowany genetycznie lub pojawia się na skutek procesów starzenia. Może być spowodowany różnymi czynnikami:
- egzogennymi (np. warunki klimatyczne, nieprawidłowa dieta i pielęgnacja, stosowanie detergentów itp.).
- endogennymi (w przebiegu wielu chorób np.: atopowe zapalenie skóry (AZS), rybiej łuski wyprysku, łuszczycy).
Przewlekle utrzymująca się suchość i odwodnienie oraz związana z nią utrata elastyczności skóry wpływają niekorzystnie na komfort i jakość życia. Poza nieestetycznym wyglądem (szorstkość i pękanie naskórka, drobno-płatkowe złuszczanie), może też powodować świąd, uczucie „ściągania” i pieczenia. Skóra odwodniona i sucha staje się bardziej podatna na niekorzystne działanie:
- czynników fizycznych (temperatura, wiatr, promieniowanie UV, mikrourazy),
- chemicznych (woda, detergenty),
- biologicznych (drobnoustroje).
Suchości skóry niejednokrotnie towarzyszy brak tolerancji na powszechnie występujące czynniki, określany jako nadwrażliwość.
